<div class="text-justify">บริเวณบ้านที่เราอยู่ไม่ได้เป็นชุมชนใหญ่ เดิมบริเวณนี้เป็นลักษณะของพื้นที่สวนของคนในบริเวณนี้ แต่เนื่องจากชุมชนมีการขยายตัวก็เลยมีการขยับขยายพื้นที่มาสร้างบ้านในบริเวณนี้กันมากขึ้น บ้านที่ปลูกอยู่ในบริเวณนี้จึงไม่ใช่แบบบ้านที่ปลูกชิดกันแบบชุมชนเมือง ที่ทำอะไรเสียงดังหรือพูดจาอะไรทีได้ยินไปถึงกันหมด </div></center> <br></br>
<div><center><p>https://cdn.steemitimages.com/DQmcTnG8pPfo7sgnHs4eiy28Bsu5wm8J9yigXH8WPvRjdQk/piggy-bank-1595992_1920.jpg</center></div></p> 
<center>Image by <a href="https://pixabay.com/users/andibreit-2748383/?utm_source=link-attribution&amp;utm_medium=referral&amp;utm_campaign=image&amp;utm_content=1595992" class="steem-keychain-checked">Andreas Breitling</a> from <a href="https://pixabay.com/?utm_source=link-attribution&amp;utm_medium=referral&amp;utm_campaign=image&amp;utm_content=1595992" class="steem-keychain-checked">Pixabay</a></center><br></br>
<div class="text-justify">ตอนแรกที่มาเห็นเราชอบมากๆ บริเวณนี้ไม่ถึงกับเป็นป่าแต่ต้นไม้เยอะมาก ถนนเป็นคอนกรีตแต่ไม่ได้กว้าง เงียบสงบแต่ก็ไม่เปลี่ยวหรือน่ากลัวจนเกินไปซึ่งตอนมาซื้อที่ดินตรงนี้จะปลูกบ้านราคาก็ไม่ได้แพงเรียกได้ว่า ไม่เกินงบประมาณที่เตรียมไว้ซื้อที่ดินและปลูกบ้าน เรียกได้ว่ากว่าจะได้บ้านหลังนี้แทบน้ำตาไหล เพราะว่าในชีวิตนี้คิดว่าคงจะไม่มีบ้านที่เป็นของตัวเองอีกแล้ว ก่อนหน้านี้เคยซื้อบ้านแต่ก็ผ่อนไม่หมดจำใจขายทิ้งเพื่อปลดภาระทุกอย่างให้ได้เป็นอิสระ จนพอตั้งตัวได้ มีเงินเก็บออมพอสมควร แต่ก็ไม่คิดว่าจะซื้อบ้านมาเป็นทรัพย์สินครอบครอง เพราะว่าอยู่คนเดียว เช่าห้องอพาร์ทเมนต์อาจจะประหยัด แต่พออยู่นานและมีอายุมากขึ้น ใช้ชีวิตไม่ได้ไปไหน เริ่มมีความรู้สึกอึดอัดขึ้นทุกวันกับการอยู่ในห้องสี่เหลี่ยม  เลยตั้งหน้าตั้งตาเก็บเงินอยู่ 4 – 5 ปีจนได้บ้านหลังนี้ </div></center> <br></br>
<div class="text-justify">ที่เล่ามาทั้งหมดไม่ได้จะบอกว่าตัวเองเก่ง แต่อยากจะแชร์ประสบการณ์กับน้องๆ ที่พึ่งทำงานหรืออยู่ในวัยทำงานว่าอย่าประมาทในการใช้ชีวิต เพราะว่าถ้าผิดพลาดแล้วอาจจะยากที่จะกลับมาเหมือนเดิมหรืออาจจะไม่สามารถกลับมายังจุดเดิมได้ วันนี้อ่านข้อมูลของสถาบันวิจัยเพื่อพัฒนาประเทศที่ได้ระบุว่า มีการจัดเก็บข้อมูลของสำนักงานสถิติแห่งชาติที่ทำร่วมกับธนาคารแห่งประเทศไทย โดยทำการเก็บข้อมูลจาก 11,129 คนทั่วประเทศในปี 2561 พบว่าคนไทยเพียงแค่ 13.1 เปอร์เซ็นต์ มีเงินออมสำหรับใช้จ่ายได้มากกว่า 1 ปี ในกรณีฉุกเฉินหรือต้องหยุดงานกะทันหัน และมีคนจำนวนกว่า 23.8 เปอร์เซ็นต์ (จากผู้ให้ข้อมูล 11,129 คน) ที่บอกว่ามีเงินออมพอใช้จ่ายได้ไม่เกิน 3 เดือนถ้าหากต้องหยุดทำงาน</div></center> <br></br>
<div class="text-justify">อยากจะบอกว่ารายได้หรือรายรับของแต่ละเดือนของคุณในแต่ละเดือน ไม่ได้แสดงให้เห็นความมั่นคงทางการเงินของคุณ แต่วิธีการเก็บออมและเงินออมที่คุณมีต่างหากที่แสดงให้เห็นความมั่นคงทางการเงิน ในช่วงเวลาปกติที่สภาพเศรษฐกิจอาจจะดีบ้างร้ายบางแต่ไม่ได้หยุดชะงักอย่างนี้ ทุกคนก็จะคิดและมั่นใจว่าเงินที่ได้รับหรือรายได้แต่ละเดือนเดี๋ยวก็มีเงินเข้าบัญชีเหมือนเดิม ส่วนใหญ่คนที่ทำงานประจำและมีรายได้เข้าบัญชีทุกเดือนจะชอบคิดแบบนี้ จนลืมคิดที่จะออมเงินไว้ยามฉุกเฉิน ส่วนเงินออมฉุกเฉินมีหลักการคิดง่ายๆ ว่า ถ้าคุณมีค่าใช้จ่ายต่างๆ ทั้งผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ใช้จ่ายส่วนตัว ต่อเดือนเท่าไหร่ ให้ลองคิดดูว่าถ้ามีเหตุการณ์ฉุกเฉินที่คุณไม่สามารถทำงานได้คุณควรมีเงินใช้ในช่วงนั้นเป็นจำนวนกี่เดือน สำหรับคนทั่วไปอาจจะบอกว่าควรจะมีเงินออมสัก 3 เดือนสำหรับค่าใช้จ่ายต่อเดือน แต่เราบอกเลยว่ายิ่งมีมากเท่าไหร่ยิ่งดี เพราะหมายความว่าคุณมีความมั่นคงทางการงานเงินในชีวิต เรามองว่าเงินออมฉุกเฉินต่อค่าใช้จ่ายๆในแต่ละเดือนควรจะมีมากกว่า 6 เดือน เพราะลองดูซิว่าตั้งตอนมีการระบาดของโควิด-19 ที่สภาพการทำงานทุกอย่างเปลี่ยนไป ตอนนี้น่าจะเกิน 3 เดือนแล้ว</div></center> <br></br>
อ่านบทความเกี่ยวกับเรื่องทักษะทางการเงินของคนไทยจากสถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศได้ที่ >>>> https://tdri.or.th/2020/08/thailand-financial-literacy/
<center><strong>Steem:</strong> <a href="http://www.steemit.com/@andyjim" rel="nofollow">www.steemit.com/@andyjim</a></center>
<br></br>		
<hr />