Dank je wel dat je zo eerlijk bent. Maar wat is er dan precies dat ervoor zorgt dat je dan niet kan vasthouden aan die 90% happiness? 
En voelt het natuurlijk voor je om vast te houden aan de leuke dingen in en rondom je leven??
Want zie dat je hebt getypt van "Ik zal nog even door moeten gaan met me meer en meer focussen op de mooie dingen van dit leven op deze aardkloot"...alles wat moet werkt elk lichaam en hersenen tegen. Als je iets MOET dan is  het uiteindelijk een no no en voelt te geforceerd. 
Of heb ik het misschien mis??

> Als ik mijn gedachten constant kan houden bij fijne dingen, te waardeeren wat er allemaal gaat komen en me tevreden kan voelen omdat ik tevreden gedachten heb, dan heb ik vast en zeker een 90% tevreden leven. 


Ik denk dat het onmogelijk is om je gedachten **constant** op fijne dingen te houden. What comes up must go down. No peace without war. 

Verlangen van jezelf constant positief te zijn, is teveel voor een mens (imo)

Maar goed _its easier to give advice them run your/my own life_ 

 Dat is het mooie van een joint paar hijsjes en je bent op "Cloud 9"  

https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/236x/75/a0/ba/75a0baaceaf8673fcbd3aef2f2aa8482--high-times-the-times.jpg
<center>[Source](https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/236x/75/a0/ba/75a0baaceaf8673fcbd3aef2f2aa8482--high-times-the-times.jpg)


_En het komt niet goed, het **is** al goed._

Hou je sterk

Ik denk dat het met vibraties en resonantie  te maken heeft. Daarom ben ik een tijd geleden begonnen om biologisch te eten, maar daar is het bij mij niet bij gestopt, ben nu al een tijd vegan, misschien moet je eens een week veganistisch eten en kijken wat het doet ... Ik sluit me aan bij Ralph Smart...
https://youtu.be/iw8dVS2Tuzk

This post received a 4.5% upvote from @randowhale thanks to @markush!  For more information, [click here](https://steemit.com/steemit/@randowhale/randowhale-is-now-only-1-steem-sbd-per-vote-spread-the-news)!

Dus als ik het goed begrijp zegt de dame in de youtube dat wat er ook op je pad komt je er positief over moet (ik haat dat woord) denken.
Ok je zit bv. voor je TV en ziet al het oorlogs geweld, de mensen die verhongeren.
Hoe kan je daar positief over denken ?
Misschien dat een monnik in Tibet zich 90 % van de tijd goed kan voelen.
Maar hij leeft zo goed als buiten de maatschappij in het klooster.
Hij heeft heel veel prikkels niet die wij ervaren.
Dus dat maakt het wat gemakkelijker en hij mediteerd nog eens meerdere uren per dag.

Ik denk dat het probleem zit in het *willen hebben*.
Als ik dat maar heb dan kan ik pas gelukkig zijn....
Hoe kan je dan gelukkig zijn als je dat nu niet eens kan met wat je nu hebt.

Ik ben het met haar eens dat we zelf verantwoordelijk voor het kiezen van onze gedachtes.
We kunnen kiezen voor positieve en voor negatieve.
Alleen in veel situaties zoals wat we bv. op TV zien kan je daar ook al zou je willen niks positiefs van maken.
We zijn mensen en hebben onze gebreken en dat is OK.
We zijn niet perfect en dat hoeft ook helemaal niet.
We zijn goed zoals we zijn.
Als we er zelf voor kiezen om onszelf te willen verbeteren is dat prima maar ik denk dat het niet moet, maar een vrijwillege keuze is.

Ik denk dat als je trouw blijft aan wie je bent en tevreden kan zijn met wat je nu hebt, je al een heel eind in de goede richting zit.
We kunnen ons afvragen waarom we zoveel willen hebben.
Welk gat gaan we vullen met dat alles.
Vaak iets wat we emotioneel te kort komen.
Misschien is het beter daar naar te kijken in plaats van steeds maar meer te willen.

In mijn leven merk ik dat hoe minder ik heb hoe beter ik me voel.
De laatste jaren heb ik steeds meer spullen van de hand gedaan en het voelt goed.
Ik doe dat in mijn tempo, niet geforceerd.
Als ik tegenwoordig iets in de winkel zie wat ik leuk vindt, vraag ik mezelf: heb je dat wel nodig en het antwoord is zelden ja :)

Wat ik ook gemerkt heb in mijn leven dat als je iets kan betekenen voor een ander (zonder jezelf weg te cijferen) je dat een gevoel geeft wat materie je nooit kan geven.
Ik heb een aantal jaren vrijwilligers werk gedan in een senioren huis.
Daar gaf ik oa. computer lessen samen met een collega.
De lach bv. op hun gezicht als ze hun eerste mail verstuurd hadden naar hun kleinkinderen en een nog grotere als er antwoord terug kwam.
Trots dat ze iets geleerd hadden waarvan ze dachten dat ze het nooit zouden kunnen.
Dat zijn dingen die je diep van binnen raken en je met een warm gevoel vullen.

Ik ben weer lekker aan het door draven LOL dus hier laat ik het bij :)