Można sobie wyobrazić taką organizację, że szewc niesie uszyte przez siebie buty do supermarketu na sprzedaż. Dostaje za to papierek (zaświadczenie, banknot?) na którym napisano, że dostarczył towar za 100 punktów (dolarów, złotych, tokenów?) i może za to wziąć ze sklepu towarów za 99 punktów (99 bo sklep pobiera swoją marżę, prowadzenie sklepu to też praca) jak weźmie towarów za 100 punktów to karteczka (banknot) staje się bezwartościowy i sklep może go już zabrać i zniszczyć. Takie 'zaświadczenie to 'papier wartościowy', kupon, który jest lokalną walutą supermarketu, tyle, że ważny jest tylko w tym sklepie (lub w jego sieci). To działa pod warunkiem, że takiego zaświadczenia nie da się sfałszować. I tu właśnie jest miejsce na zaufanie społeczne. Wszyscy ufają, że tego nie da się sfałszować i wszyscy ufają, że takie zaświadczenie będzie honorowane przez obie strony. To wszystko czego potrzebuje waluta. Pierwsze waluty były tylko zaświadczeniami, że posiada się jakąś tam ilość złota w banku a prawdziwą walutą było samo złoto, które dla wygody, choćby z powodu jego wagi przetrzymywano w bankach (oczywiście odpłatnie). Dziś złoto jest tylko i wyłącznie towarem a waluty to tylko i wyłącznie zaświadczenia, że dostarczyłeś ileś tam towarów i usług na rynek. Zaświadczenia kiedyś były papierkowe, jak listy np. Dziś listy są elektroniczne i te nasze 'zaświadczenia' też.